İmamköy Tren İstasyonu ve İskele Kahveleri

Eski tren istasyonu araç sayısının az olduğundan tren yolcu ve yük taşımadığında önemi  yer teşkil ediyormuş, ulaşım genelde trenle sağlanıyormuş, her gün bir veya iki defa otobüs kalkıyormuş, köyde Uyaroğlu’nun otobüsü ile Otomobilci Hasan’ın taksisi olmak üzere iki araç varmış, Tren taşımacılığı da yaygınmış, askere gidenler Aydın’da işi olanlar öğrenciler trenle giderlermiş, trenin durup kalktığı durağa iskele (istasyon) adını vermişler. Orada biletçi bulunmaz, muavin gibi bilet trende kesilirdi. Uzağa giden gelinler de trenle giderlermiş,  Denizli Buldan’a gelin giden dokumacı Süleyman’ın eşi  Mürüvvet teyzenin trenle gittiği söylenmektedir. Asker uğurlamalarında akraba, hısım, eş dosttan oluşan büyük bir topluluk askeri uğurlamaya iskeleye gidermiş, Kara tren düdüğünü acı acı çalar, anayı, babayı evladın’dan; sevgiliyi, nişanlıyı yârinden ayırır, istasyondan uzaklaşırmış, herkesin yüreğine acıtan bu durum ayrılık yaşayanların dillerine türkü dolanırmış,

Kara tren gelmez mola düdüğünü çalmaz mola
Kara tren gelmez mola düdüğünü çalmaz mola
Gurbet ele yar yolladım metkubumu almaz ola
Gurbet ele yar yolladım metkubumu almaz ola

Daha sonra  minibüsler çıkmış sırası ile thames minibüs rahmetli Celal ECE’nin, ford minibüsler v.s gibi

Tren ve Meyan kökü ticareti 

Meyan kökü ticaretinde Aydın- İzmir demiryolu kullanılırmış, Forbes Aydın ovalarından meyan kökünü kazdırıp, tren yolu vasıtasıyla İzmir limanına gönderir ve oradan da yurt dışına sevkiyatı yapılırmış ve bu ticaretten çok gelir elde edilir ülke ekonomisine katkı saplanırmış,

Forbes önce İngiltere akabinde ise diğer Avrupa ülkelerinde ve Amerika’da birbiri ardına meyan kökü ticareti ve imalatı yapan anonim şirketler kurarak, büyümüştür.

Aydın – Forbes ailesinin meyan kökü fabrikası deposu 1906 (BUGÜNKÜ NEVZAT BİÇER PARKI-AYDIN )

1875’te Abacıoğlu adında bir Ermeni tacir, Aydın ve Söke’de iki meyan
kökü işleme fabrikası kurunca durum değişti

 

           

Tuğla Fabrikasını Mehmet  Göcen adlı bir iş adamı  tuğla fabrikası kurdu. Sonra isim değiştirdi Coşkuner Tuğla Fabrikası oldu. Şu anda  birçok kişinin ekmek kapısı olan köyümüzden çoğu kişiye emeklilik hakkı sağlayan tuğla ve kiremit fabrikası yıkıldı. Şu anda Günaydın lojistik uluslararası taşımacılık turizm san. ve ticaret ltd. şti  taşımacılık işletmeciliğini yapmaktadır.

  İSKELE KAHVELERİ: Eskiden  İmamköy iskele Kahvesi Aydın yöresinin en gözde kahvelerindenmiş İstasyon kahvesi diye de geçer. Kahve Ana asfalt kenarında büyük karıngeç ağaçlarının gölgesinde önünde kuyu olan bir kır kahvesiymiş,  en çok kuyu tandırı ile meşhurmuş, özel ziyafetler burada verilirmiş eğlenceler yapılırmış, yani anlayacağınız o zamanlarda çok popüler bir yermiş, yani şu andaki lüx restoranlar gibi düşünün. Köyün girişinde sağ tarafta fotografta görülen yer

  İskele Kahvesi’nde kasaplık yapan köyümüz kasabı Sinamettin Bozkurt anlattı. 1962-1963 yıllarında iskele Kahvesi’nde kasaplık yaptım. O zaman Kasap Mehmet Ali AYVAZ, Emin MUT (Köremin) ve ben birlikte çalıştık ben daha kasaplık mesleğinin başındaydım. Günde 15-20 tane oğlak kesilirdi. Tandır yapılır veya etler müşterilere satılırdı. İskele Kahvesinin işletmesini Köyümüzden Hüseyin KARA (Cinüsen) ve oğlu İlhan KARA yapıyordu.

 İmamköy, iskele kahveleri Aydının en meşhur dinlenme yeri imiş, iş yemekleri özel toplantılar ve bunun yanı sıra, ana asfalttan gelen arabaların mola yeri,  tren durağı da olduğundan yolcuların çay, kahve içtikleri  güzel bir mola verme yeriymiş, eskiler övgüyle bahsediyor.

Köyümüzden Nihat GİRGİN: Yorumda anlatmış: İstasyon kahvesi ama Restaurant gibiydi ilhan kara abimiz çalıştırırdı 1968 yılı mart ayı sonunda askerden geldim boştaydım. Nissan ayında ilhan abim beni yanına aldı Mayıs ayı içinde bir pazar günü Konyalı Mustafa isminde biri geldi arkadaşlarıyla eylenmek için ortamı görünce hayran kaldı ilhan abime ortaklık teklif etti oda kabul etti haftalar geçtikçe müşteri çoğaldı hiç unutmam hafta sonları 3 tane 4 tane Konya otobüsleri asfaltın kenarına Park ederdi hafta sonları için yardımcı çalışırdı ve eylül ayına kadar böyle ful çalıştık ekim ayında ayrıldım kasım ayında Almanya’ya geldim yıl 1968 benim için istasyon kahvesinin hikayesi gerçek olarak böylece bitmiş oldu. kahvelerinde söyle oldu böyle oldu diye

 

Bir cevap yazın

error: İçerik korumalıdır!